مذاکرات هسته ای که ابتدا به عنوان ضروری ترین ، مهمترین و امیدبخش ترین حرکت دولت یازدهم نزد بسیاری از مردم و سیاستمداران قلمداد می شد و باز دلخوشکنکی شده بود برای ملت ایران که شاید بالاخره بتوان با دشمن جنایتکار کجدار و مریض کنار آمد ولی اینک با گربه رقصانی های وی و نمایش فیلمهای تکراری چماق و هویج و بهانه های بنی اسراییلی برای ایران به معضلی تبدیل شده که انتخاب راه پیش و پس به سیاستی حساب گر ، قاطع و در عین حال دل به دریا زدن احتیاج دارد .و دشمن عمدآ می خواهد آن را به تأخیر بیندازد تا اولاًببیند نتایج مبارزات عراق ، سوریه و یمن با حمایتهای علنی و پشت پرده ی که می کند به کجا می کشد و هم در این مدت تنگنای اقتصادی که برای ایران فراهم کرده بیشتر اثرش را به بخشد و هم به بهانه کارشکنی ایران سعی کند همه کشورهای 5+1 و سپس کلیه اعضای شورای امنیت و درنهایت جامعه جهانی را در مقصر وانمود کردن ایران با خود همصدا کند و ضربه نهایی را به ایران و دوستانش بزند . در این موقعیت بهترین راه جهت تن در ندادن به ذلت امضای قراردادی فریبنده افشاگری مکر دشمن در برابر جامعه جهانی واثبات بی اعتمادی نسبت به آمریکا می باشد .
